Uniwersum Poświaty przenika mistyczna energia wpływająca zarówno na materię nieożywioną jak i wszystkie organizmy. Przed wiekami energia ta nazywana była magią, a magowie, czarnoksiężnicy i członkowie sekretnych zakonów starali się zgłębiać jej tajniki oraz posiąść niewyobrażalną potęgę, której obietnice niosła.

Świat pełen był przejawów magii, czarodziejskich stworzeń i niezwykłych zjawisk, jednak wraz z upływem kolejnych stuleci magia słabła, a korzystanie z niej stawało się coraz większym wyzwaniem. Ówcześni myśliciele snuli liczne domysły na temat przyczyn tego zjawiska. Powstało wiele teorii, jednak żadna nie została ostatecznie potwierdzona. Magiczne istoty znikały. Opuszczały świat lub ginęły w wyniku polowań prowadzonych przez ludzi i krasnoludy. Wiarę w magię zastąpiła myśl oświeceniowa, nauka i rewolucja przemysłowa, które pchnęły cywilizację do przodu. Magowie stali się zaledwie bohaterami opowieści lub członkami cyrkowych trup.

Ostatecznie magia opuściła świat wraz ze śmiercią ostatniego smoka Ygravanshiia, upolowanego przez siepaczy lorda Grydgera Valamberga w drugiej połowie XIX wieku. Większość ludzi i krasnoludów uznała, że magiczna moc na zawsze zniknęła lub była zaledwie tworem średniowiecznych i romantycznych legend. Tradycje z nią związane podtrzymywane były jedynie przez magów Eill'ana z zakonów Eyfe. Z czasem zwyczaje te nawet przez elfów były traktowane jako archaiczne pozostałości bezpowrotnie minionych czasów.

Wszystko odmienił Wybuch. W ostatnim dniu dawnego świata, wraz z odprawieniem rytuału Saoythmalis w Vahar'taae i zniszczeniem księżyca, przez świat przetoczyła się fala na nowo przebudzonej energii. W materii rzeczywistości wydarte zostały dziury przez które do świata wlała się Anomalia oraz magiczna energia, nazwana przez ocalałych Mocą. Magia wróciła, jednak nie była już taka, jak przed wiekami. Większość ocalałych nie była i nie jest świadoma tego wydarzenia. Osoby o niezwykłych zdolnościach, które odczuły powrót Mocy i jej wpływ, nieraz ocierały się o obłęd lub przemieniły się w nieludzkie bestie.

Moc, wypaczona przez Anomalię, stała się jeszcze bardziej dzika i niebezpieczna. Tym, którzy ośmielają się sięgnąć po jej potencjał, potrafi zapewnić nadludzką potęgę pozwalając niemal dowolnie modyfikować lub kreować rzeczywistość otaczającą czarownika. Cena za ten dar jest jednak wysoka, gdyż osoby takie na szali stawiają nie tylko własne zdrowie i życie, ale niejednokrotnie również poczytalność oraz nieśmiertelną duszę.

Osoby, które posiadły talent pozwalający na czerpanie i kształtowanie Mocy, określa się mianem czarowników. Różnią się oni od siebie sposobem postrzegania magicznej energii jak i korzystania z niej. Niektórzy czarownicy uczą się zaklęć i sformalizowanych rytuałów, inni działają intuicyjnie, starając się improwizować i formować Moc samą siłą woli. Mogą pogrążać się w mistycznych transach i zgłębianiu okultystycznych sekretów lub starać się korzystać z sił witalnych żywych istot, mocy żywiołów czy nawet czerpać z samej Anomalii, co jest chyba najbardziej ryzykownym i szalonym z pomysłów.

Niezależnie od tego w jaki sposób i w jakim celu czarownicy korzystają z Mocy, darzeni są oni powszechną nieufnością, a często nawet wrogością ze strony innych ocalałych. Sprawia to, że wielu czarowników nie afiszuje się ze swoimi zdolnościami, starając się skrywać prawdziwą tożsamość. Inni wykorzystują otaczającą ich aurę tajemniczości i strachu by przejąć władzę i dominować nad słabszymi od siebie. Należącym do tego wąskiego grona ocalałym ciężko jest osiąść w jednym miejscu. Z tego powodu wielu z nich przemierza pustkowia z bandami podobnych sobie wyrzutków, wędrowców i awanturników.